Blue Cruise Gümüsoglu (15-9-2012 - 22-9-2012) Bodrum-Bodrum

Klik hier voor het fotoalbum (ook van het verblijf in Xanadu)

Zaterdag 15 september

Rond acht uur staan we op en pakken in wat nog niet is gedaan. We gaan ontbijten, checken uit en om 10.15 uur worden we opgehaald om ons naar de boot te brengen in Bodrum. het is nog best een flinke trip. De chauffeur en zijn vriend doen er ruim een uur over om in de haven van Bodrum tekomen. Daarna gaat het snel. Onze boot heet: Gumusoglu. het is een ruime boot van het jachttype. We krijgen een mooie hut onder het achterdek toegewezen. Alles is aanwezig, toilet, douchecabine, een tweepersoonsbedje en een kast.

Daarna vertrekken we naar de stad. De boot moet nog verder schoongemaakt worden. We worden tegen vijven weer verwacht. We gaan de stad in en willen naar de plek waar we een aantal jaren geleden met Walter en Thomas van een vorige bootreis hebben gezeten. kenmerkend zijn de zitzakken. Na enig speurwerk door Marjanne komen we inderdaad in de buurt van dit terras. We blijven daar om wat te drinken en te eten. Tegen vieren gaan we weer terug richting de haven.

Rond kwart voor vijf zijn we terug. Inmiddels is er nog een stel aan boord gekomen, maar daar zien we even niets van. Daarna komt Doris, een Duitse dame, die ook de afgelopen week op deze boot heeft gebivakeerd. We raken wat aan de praat. Het is een vlotte dame. Ook zij is een ervaren bluecruiser. We zullen met 11 personen uitvaren. Dat is gezien de omvang van het schip niet veel. De boot ziet er prima uit en de bemanning spreekt zelfs redelijk Engels. Rond acht uur gaan we eten. Inmiddels is het jonge stel weer boven water gekomen. Zij is een Catalaanse en heet Sonja en hij is een Fransman: Stephan. Later voegt ook een Duitse vriendin van Doris, Tina zich bij het gezelschap en weer even later het jonge stel Johan en Susan, ook uit Duitsland. We zijn erg moe en willen op tijd gaan slapen. Dat is nog een hele toer, want het is Bodrum zomercarnaval en er speelt een punkband in de stad aan de haven. Die gaan door tot ruim twaalf uur, waarna het lawaai wordt overgenomen door de disco's. Die houden er rond 4 uur mee op, waarna het even rustig is tot kwart voor zes, wanneer de moskee van zich doet spreken. Vanaf dan is het rustig tot ongeveer half acht, als de schepen wakker worden.

Zondag 16 september

Na deze lawaaiige nacht gaan we ' s ochtends om 8 uur ontbijten. Inmiddels hebben zich nog drie Nederlandse gasten gemeld: Hans, Wiet en Tineke. Hans is alleengaand en tegen de veertig en het echtpaar midden zeventig. De reisleider komt nog even langs om een poging te wagen excursies te slijten en tegen half tien vertrekken we. De bemanning bestaat uit schipper/kapitein Unal Gümüs, kok Burak Tavas en bootsman Ihsak Biligic.

We varen in een ruk door tot bijna bij de English Harbour. Het is dan tegen half drie. We hebben zo lang gevaren omdat er voor maandag meer wind wordt voorspeld. Bovendien moeten Johan en Sonja dinsdag alweer van boord, omdat ze dan verder reizen per auto. En dan moeten we in Karaca Port zijn. We gaan even een baai in om te zwemmen (Truth la Porte) en daarna gaan we naar de overnachtingsplaats bij de English Harbour. Een mooie plek, waar we eten en overnachten. We eten ' s avonds vis en groente met fussilli.

We raken nog wat aan de praat met de kapitein, die bijna alle boten kent waarmee we ooit mee hebben gevaren en hij kan ons ook vertellen hoe het met ze is afgelopen. De meeste boten hebben een nieuwe eigenaar gekregen. Zelf heeft hij deze boot sinds 2005.

Rond elven gaan we slapen.

Maandag 17 september

Ik heb niet al te best geslapen. Het matrasje is een beetje te dun. De volgende nacht zal ik een dubbel matrasje gebruiken. We ontbijten rond acht uur en varen direct naar Cleopatra-eiland. We bezoeken met een aantal leden van onze groep dit eiland. Het is voor mij niet nieuw. Ik ben er al een paar keer geweest.

De entree bedraagt 10 lira pp. Het is niet super bijzonder en je hebt het in een uurtje gezien, maar als afwisseling op de reis is het best aardig. Rond kwart voor elf vertrekken we naar een mooi baaitje, waar we voor de lunch en de thee blijven liggen. Het heet Canak bay. Op Cleopatra island is de kok achtergebleven. Vanaf morgen zijn we ook maar met negenen, dus de bemanning wordt aangepast aan het aantal mensen. We blijven tot tegen vieren in deze baai. Hans, Wiet en ik spelen een paar partijtjes Triominos. Daarna schuift de boot een baai op voor de overnachtingsplaats. ' s Avonds eten we kip en groente en het smaakt prima. Na het eten bespreekt de kapitein het vervolg van de reis. Sonja en Stephan zullen om half elf moeten worden afgezet en ook de boot moet bunkeren, dus we ontkomen er niet aan dat we naar de haven moeten (Karaca Port). Er worden ook excursies overwogen, waarbij de kapitein zelfs zijn eigen auto wil inzetten. Uiteindelijk gaat er niets door en zullen we morgen waarschijnlijk in de buurt van de haven blijven. De overnachtingsplaats is erg rustig, maar we hebben wel wat last van fruitvliegjes en wespen. Die avond doen we spelletjes: Sonja, Doris, Tina en Stephan spelen Rummikub en Hans, Johannes, Wiet en ik spellen Barricade. Tot dik elf uur blijven we spelen. Daarna gaan we slapen. Ik slaap weer op het dek, evenals Sonja, Stephan, Tina en Doris, maar nu met twee matrassen onder me.

Dinsdag 18 september

Ik word gewekt door de wespen maar heb wel goed geslapen. Vandaag gaan we naar de haven achterin de baai om Sonja en Stephan af te zetten. Zij gaan verder met een huurauto. Met Hans ga ik aan land en we gaan zwemmen bij een steiger naast de haven, bedoeld voor de plaatselijke bevolking. Nadat we terug zijn gaan we lunchen. De boot moet water en diesel innemen en er worden boodschappen gedaan in Marmaris. Er wordt ook een nieuwe Turkse vlag aan de boot gemaakt, want de vorige was een beetje uitgebleekt. De havenautoriteiten wezen de kapitein hierop, want als de kleur niet goed is, riskeert de kapitein een boete en kan hij zelfs zijn vergunning verliezen. Als Nederlanders vinden we dit maar ver gezocht. Hans, Wiet en ik spelen Triominos op het nabij gelegen terras onder het genot van een heerlijk Efes-biertje. Rond vier uur vertrekken we uit de haven. De zee is vrij wild en een dik half uur later leggen we weer aan. Er is inmiddels een flinke wind opgestoken. We eten lamsvlees in een stoofpotje. 's Avonds doen we weer spelletjes Rummikub en Barricade. Tegen elven gaan we slapen.
De wind is wat gaan liggen, maar het is erg vochtig. ik besluit bij Marjanne in de hut te blijven slapen.

Woensdag 19 september

Het is inmiddels woensdag en een beetje fris als we wakker worden. Het is half bewolkt. Ik heb goed geslapen in de hut. Na het ontbijt vertrekken we naar een baai waar we aanleggen en niet meer weg gaan die dag (Lungus). Het wordt een erg rustige dag. We zwemmen en lezen wat en doen wat spelletjes Yahtzee, barricade, Rummikub, een variant op dammen en Triominos. We lunchen rond twaalf uur en dineren om 20.00 uur. Op de barbecue wordt kip gegrilld.

Een rustige dag. Het was 's ochtends erg vochtig en nog wat windering, maar gedurende de dag werd het weer beter en stabieler. 's Nachts heb ik wel in de hut geslapen, maar het was er wel warm, doordat het inmiddels windstil was.

Donderdag 20 september

Ik heb niet al te best geslapen als we rond kwart voor zes 's ochtends vertrekken. Ik blijf niet in de warme hut en ga alvast naar het dek. Daar zie ik, terwijl we varen, de zon opkomen. Ik ga nog even terug naar de hut en blijf daar nog een uurtje. Rond kwart voor acht zijn we aan de overkant van de baai en meren aan bij een klein gehucht.(Cokertme). Daar ontbijten we, en na het ontbijt vertrekken we naar een baai een eindje dichter bij Bodrum (Cocavik). Daar blijven we bijna de gehele dag liggen. Het is vandaag mooi weer. Ik heb wat gesnorkeld, maar er is niet veel te zien. De dag brengen we door met lezen, lunchen en een spelletje Triominos. Om te overnachten vaart de boot nog een baai verderop. We blijven 's avonds nog aan de tafel zitten met z' n allen. Doris heeft een soort quizspel meegenomen, waarmee je door gesloten vragen te stellen een moordzaak oplost nadat je eerst een aanwijzing hebt voorgelezen gekregen.
Wel een beetje gehannes met de taal, maar dat maakt het juist leuk. Rond 11 uur gaan we slapen. Ik slaap vanavond weer in de hut.

Vrijdag 21 september

De kapitein vertelde ons gisteren dat we vandaag langs het zwarte eiland varen en in de konijnenbaai voor anker gaan om te lunchen. Als ik rond 7 uur opsta is het prachtig weer. De zon is net op. Na het ontbijt wordt het programma uitgevoerd zoals is voorspeld. Tegen half twee arriveren we in Bodrum net langs de moskee. Het waait wat, waardoor het in de stad toch nog best uit te houden is. Hans,Tineke, Wiet en ik besluiten de stad in te lopen en op het terras waar we vorige week zijn geweest wat te gaan drinken. Tegen vijven gaan we terug naar de boot, waar we nog wat spelletjes doen en daarna gaan we eten. Na het eten speelt de kapitein van de buren nog wat op zijn zas en blijven we nog wat napraten. Tegen elven gaan we slapen. Ik blijf ook vannacht in de hut.

Zaterdag 22 september

De dag van de terugreis is aangebroken. Voor de laatste maal nog even onder de douche aan boord. Drie van de gasten zijn al vertrokken, als wij ook na het ontbijt door een busje worden opgehaald. 40 minuten later zijn we op de nieuwe luchthaven van Bodrum. Na de plichtplegingen gaan we op tijd aan boord en vertrekken we richting Eindhoven. De reis zal drie uur en veertig minuten duren. We zullen tegen twee uur in Eindhoven zijn. We worden opgepikt door mijn zwager John en zijn zoon Ricardo. Om drie uur zijn we thuis.