Ierland (2019)

1907 Ierland 330

Ierland (22 juli tot en met 1 augustus 2019)

Ierland is in de ban van de Brexit, op het moment dat we er zijn. Boris Johnson is in het Verenigd Koninkrijk zojuist premier geworden met de belofte dat op 31-oktober aanstaande de Brexit een feit zal zijn. Dat zet de verhoudingen op scherp.
Het verschil tussen Noord-Ierland en de republiek Ierland is louter een politiek kwestie. In wezen is er geen verschil tussen beide landen. De geloofskwestie is er gecreëerd door Engeland door eeuwen geleden invloedrijke Engelse en Schotse edelen naar Ulster te sturen om de Anglicaanse Kerk te institutionaliseren. Dat is maar ten dele gelukt, maar heeft de boel wel op scherp gezet, met dank aan Willem van Oranje III koning-stadhouder. Elk jaar op 12 juli is er weer hommeles tussen de hooligans van de katholieken en protestanten. Met de Brexit in het verschiet zal de kloof alleen maar groter worden. In Ierland gaan weer stemmen op om Ierland met Noord-Ierland te verenigen en eerlijk gezegd zou dit cultureel ook moeten gebeuren. Een Noord Ier voelt zich net zoveel Ier als een Ier uit Cork. Dit wordt een hoofdpijndossier de komende tijd. Vergelijken we Ierland met Nederland dan is de infrastructuur in Ierland nog niet zo ver. Er zijn veel bovengrondse leidingen, 4G is zeldzaam en het water uit de kraan lijkt uit een zwembad te komen en is niet te drinken. De wegen zijn ook niet bijzonder, maar wel beter dan 26 en 18 jaar geleden. Verder zijn er meer dan vijftig kleuren groen te zien in de Ierse natuur. Wat gelukkig ook niet is veranderd, is de goede sfeer in Ierland. Elke avond wel ergens livemuziek met het thema: gezelligheid. In Dublin is het nog steeds ontstellend druk op straat. De bevolking is nog erg katholiek. De kerken lopen hier veel minder snel leeg dan in Nederland.

KLIK HIER voor het fotoalbum


Onderstaand het reisverslag van deze rondreis.

Maandag 22 juli 2019

1907 Ierland 007Het is 22 juli 2019 en het is prachtig weer. Zonnig en een graadje of 25. De komende dagen gaat het in Nederland wellicht tegen de 40 graden worden. Geen straf om op vakantie te gaan naar Ierland, waar de temperatuur maximaal iets over de 20 graden zal zijn.
Rond kwart over acht ‘s morgens vertrekken we vanuit Dongen met de bus naar Breda. Daar aangekomen checken we op het spoor in om naar Schiphol te reizen. We komen hier rond tien voor half elf aan. Het inchecken kunnen we pas tegen 11 uur. We wachten even tot het zover is. Het is duidelijk drukker op Schiphol dan wij gewend zijn. Het is voor ons niet zo gebruikelijk dat we midden in de zomer op vakantie gaan.
Na de rij bij Aer Lingus sluiten we aan bij de rij voor de bagagecheck. Nieuw is dat je niets meer uit je tas hoeft te halen. De scanners zijn blijkbaar verbeterd. Daarna aansluiten bij de douane en als we dan eenmaal achter de douane zijn, hebben we nog een klein uur om wat boodschappen te doen. Dat is nog opschieten want we moeten boarden op pier D31 en dat is een flink eind wandelen. Toch nog redelijk op tijd komen we aan. De Airbus A320 met de naam ‘Mel’ staat al klaar. We zitten op rij 3 en we vertrekken ruim een kwartier later dan is gepland. No hurry!
Na 1 uur en 20 minuten vliegen komen we aan in Dublin. Onze reisleidster Amieke van de End probeert het dertigkoppige gezelschap bij elkaar te krijgen. Eenmaal gelukt gaan we naar de witte Volvo touringcar met onze vaste chauffeur Morris. We rijden naar Dundalk, zo’n 80 km ten noorden van Dublin. We komen aan in het hotel 'Carnberg'. Het is een wat ouder hotel. Alles is keurig netjes, maar men is bezig het hotel te renoveren. Het weer is ook in Ierland prima: 23-24 graden en voornamelijk zonnig. ‘s Avonds eten we in het hotel. We schuiven aan bij twee van onze medegasten en we krijgen een eenvoudige maaltijd voorgeschoteld. Na het eten gaan we na een korte wandeling vroeg naar bed.

Dinsdag 23 juli 2019

1907 Ierland 010We staan vroeg op rond half zeven. Het is mooi weer. We ontbijten en om kwart over acht vertrekken we. Het ontbijt is een beetje karig, maar voor ons goed genoeg. Inderdaad vertrekken we exact om kwart over acht richting Mount Stewart, waar we een landhuis en tuinen gaan bezoeken. We moeten hiervoor door Belfast. Amieke vertelt al iets over de spanningen tussen de katholieken en de protestanten. Als hooligans gaan kansloze laagopgeleide Ieren elkaar te lijf tijdens demonstraties tijdens de oranjemarsen. Redelijk denkende mensen doen niet mee aan deze tweedeling, maar de rellen worden gekoesterd om de verveling tegen te gaan.
Het is wel goed te zien. Op sommige plekken zijn hekken, muren en afrasteringen geplaatst om de twee partijen te scheiden. De spanning is weliswaar aanwezig, maar op dit moment niet echt voelbaar. We komen om tien uur aan bij Mount Stewart. We krijgen een Nederlandse flyer. Dit domein van 28 ha is tot in de jaren 50 familiebezit geweest van de markiezen van Londonderry, een familie die zich rijk getrouwd hadden en veel kolenvelden in bezit hadden. Toen deze werden genationaliseerd verdween ook langzaamaan de rijkdom en de laatste telg heeft de bezittingen overgedaan aan de National Trust. Als tegenprestatie is een deel van het huis nog in gebruik bij de familie. We wandelen eerst door een aantal van de verschillende mooie tuinen en gaan daarna koffiedrinken met gebak in de lunchroom. Vervolgens verzamelen we ons bij het landhuis en we worden meegenomen door Lawrence, onze gids. In duidelijk Engels vertelt hij over de verzamelingen, meubels en kunstschatten van de familie. Het is een huis waar je in zou kunnen leven. Het heeft sfeer en is nog redelijk praktisch. Na de rondleiding gaan we lunchen en lopen nog wat rond tot we om één uur weer in de bus verwacht worden. Het complex is veel te groot om in de drie uur die we hebben te bekijken. Het is zeker de moeite waard en erg populair, gezien de drukte. Dan rijden we terug naar Belfast. We rijden langs het statige parlementsgebouw 'Stormont', waarin de volksvertegenwoordiging al in geen jaren meer bijeen is geweest. We gaan naar het havengebied waar we om twee uur Cherry oppikken, onze tweede Engelstalige gids van vandaag. Ze loodst ons door de stad, omdat Amieke niet gerechtigd is om in Noord-Ierland te gidsen. Cherry legt alles duidelijk uit en laat veel murals zien- muurschilderingen- en vertelt veel over de strijd tijdens de ‘troubles’ die van 1966 tot en met 1998 hebben geduurd. Met het ‘goede-vrijdag-akkoord’ in 1998 is de rust wat wedergekeerd. Nu met de Brexit en net na de oranjemarsen van 12 juli laait de strijd weer een beetje op. We merken er echter niets van, behalve tijdens nieuwsuitzendingen op TV. De vraag is wat er gaat gebeuren nu vandaag Boris Johnson de nieuwe premies van het Verenigd Koninkrijk is geworden.
1907 Ierland 074Belfast is een industrie- en havenstad en oogt daardoor wat rommelig. Het heeft zonder meer een aantal mooie, bijzondere gebouwen, maar het is geen eenheid. Dat voel je en zie je in alles. Na de rondleiding gaan we naar het 'Ramada' hotel, midden in de stad. We checken in en besluiten vrij snel om wat vroeg te gaan eten. We zijn het uur tijdverschil nog niet vergeten. We eten bij ‘Made in Belfast’: een hip, leuk restaurant een steenworp afstand van ons hotel. Het eten is goed en redelijk van prijs. Het wordt wel snel geserveerd en tegen half zeven staan we al buiten na een drie gangen menu met koffie na. We gaan naar de pub ‘McHugs’ waar het buiten op het terras erg druk is en drinken binnen een pint Guinness. Daarna gaan we even terug naar het hotel. Even later gaan we weer de stad in en komen toevallig langs ‘The Lockout’, een pub met een beergarden. We gaan naar binnen en nemen plaats in de beergarden. We drinken whiskey en als de muggen komen, gaan we naar binnen, eigenlijk om verderop te gaan kijken. Maar binnen is er inmiddels een traditionele Ierse band gearriveerd met de naam ‘Anthru’ en we besluiten nog even te blijven zitten. Het is een erg goede band, die alleen instrumentale muziek maakt. Tegen kwart over elf gaan we naar het hotel terug.

Woensdag 24 juli 2019

1907 Ierland 136Vandaag gaan we naar Letterkerry in Ierland en vertrekken we wat later. We moeten om negen uur bij de bus zijn. We bezoeken eerst het Titanic-museum. De Titanic is in Belfast gebouwd en duizenden mensen hebben hieraan meegewerkt. Super sneu dat het Iuxe schip op zijn maidentrip zonk na een aanvaring met een ijsberg op 15 april 1912. Dat maakt het geheel zo bijzonder. Bijna alle feiten zijn in films en documentaires al volledig door gekauwd. Veel nieuws horen we hier niet. De tentoonstelling is erg gericht op de Amerikaanse toerist. Leuker dan de tentoonstelling is eigenlijk het schip waarmee de Parijse gasten naar Cherbourg werden gebracht om ingescheept te worden op de Titanic en ook tot de Star Line behoorde: de ‘Nomadic’, die in het droogdok lag en als enige schip van de Star Line nog bestaat. Het kost wat moeilijk om ons naar binnen te lullen, maar het is de moeite waard.
We vertrekken net na half één richting het noorden. We komen aan op een noordelijk punt waar we een touwbrug zien tussen het vaste land en een eiland. Te ver weg om even naar toe te lopen met zo’n grote groep. We hebben er bovendien geen tijd voor. Later komen we nog langs een ruïne van een kasteel voor een fotostop. We rijden door naar de Giants Causeway; een rotsformatie waarbij de basalten ondergrond is getransfereerd tot zeshoekige zuilen. We hebben dit eerder gezien in Staffa in Schotland. Waarschijnlijk ontstaan uit een combinatie van vulkanisme en plotselinge afkoeling tijdens de ijstijden. De Giants Causeway is erg commercieel met een enorme giftshop en massa’s toeristen. Wel mooi, niet zo bijzonder als de formaties in Staffa. Na deze stop rijden we door naar Letterkerry. Het is erg druk op de smalle wegen en we staan geregeld in de file. Na YellowPepper Letterkennyzessen arriveren we in ons hotel ‘The Station House’. We krijgen een kamer op de eerste verdieping.
De kamer lijkt erg op de indeling in het vorige hotel. Zelfs het meubilair en de indeling is gelijk. Het hotel ligt aan een drukke doorgaande weg.
We gaan eten in het dorp. We kommen uit bij de ‘Yellow Pepper’. Het is er erg druk en na tien minuten kunnen we aan tafel. Het eten wordt vlot bediend en smaakt voortreffelijk. De professionaliteit, vriendelijkheid van het personeel en de prijs zijn prima. We zijn binnen een uur weer klaar met ons drie gangen diner. We gaan terug naar het hotel. We blijven even op de kamer en besluiten rond kwart voor tien nog even naar de bar te gaan waar muzikanten een mix van traditionele en popmuziek brengen met gitaar, trom, banjo en luit. Dat is erg leuk, We drinken nog wat Guinness en rond kwart over elf gaan we terug naar de kamer.

Donderdag 25 juli 2019

Ik sta rond zeven uur op. Rond half acht komt ook Marjanne uit bed. Het weer is prima: bewolkt en net iets boven de 20 graden. We leven vanuit de koffer. Om acht uur gaan we ontbijten. Een prima ontbijt, maar kaas en vleeswaren ontbreken (?).
We vertrekken om negen uur. We gaan terug naar Derry (Londonderry voor de protestanten). De stad is een keurige stad met bloemen overal en aangeharkte plantsoenen. De binnenstad is in de 17e eeuw ommuurd en deze muur is nog geheel intact. We worden rondgeleid door Sara of Zorka (Iers). Ze vertelt over de tijd van de troubles en ‘Bloody Sunday’ in januari 1972. De Engelse onderdrukking speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van Ierland. Wezenlijk is er ook geen verschil tussen de Ieren uit Noord of de rest van Ierland. Het zijn allemaal Ieren. Een beetje verwarrend allemaal.
1907 Ierland 197Na het stadsbezoek in Derry vertrekken we richting ‘National Parc Glen Vealh’. Een bijzonder gebied in Donegal, waar in het natuurgebied een elegant kasteel is gebouwd. Met een shuttlebus worden we daar heen geleid. We bezoeken het kasteel en de omliggende tuinen. Amieke doet de rondleiding. We gaan terug naar het startpunt met de shuttlebus, het bezoekerscentrum en drinken er koffie en gaan met de bus naar Ardara, naar het hotel ‘The Nesbitt Arms’. Het is een wat oudere pub/restaurant/hotel met veel sfeer. We eten samen met twee van onze gasten in het restaurant. Het is lekker en gezellig.
We gaan daarna naar onze kamer en kijken nog via de iPad Nederlandse TV-programma’s. We missen daarbij uiteraard wel de prima muziek die live wordt gespeeld in de naburige ‘The Corner House’.

Vrijdag 26 juli 2019

1907 Ierland 208Voor het eerst deze vakantie word ik door de wekker gewekt. Het is bewolkt en het wordt vandaag een graad of 20. We ontbijten in het restaurant ‘Ramblers’. We bestellen ‘eggs and bacon’. Deze worden met de koffie aan tafel geserveerd.
Slieve League is de bestemming als we om ruim negen uur vertrekken uit Ardara. Het moet - bij mooi weer - een mooie klif zijn. Het is erg bewolkt en het regent zelfs af en toe. De verwachting wat betreft het uitzicht wordt door Amieke getemperd. Dat blijkt onterecht. Vlak voor de top verwisselen we onze bus voor een shuttlebus en het weer klaart helemaal op. Het uitzicht en het Belleekweer is fantastisch. We zien zelfs een school dolfijnen zwemmen in de baai. We genieten van het uitzicht en drinken koffie en hebben een sanitaire stop in the ‘Rusty Macharel”. Daarna gaan we door naar de Belleek Pottery, een wereldberoemde porseleinfabriek, waar we ook lunchen. We hebben een prima lunch met een quiche en verse groente. We krijgen een rondleiding in de fabriek. De blonde dame met een poppengezichtje die ons rondleidt heeft een zachte piepstem en ik heb er niets van kunnen volgen. Maar het is leuk om te zien hoe het servies wordt gemaakt.
We rijden verder door het graafschap Donegal en we komen aan in ons hotel ‘McWilliam Parc’. Het is een groot hotel met veel zalen. Er is ook een Ierse bruiloft aan de gang. Alle gasten zijn chique gekleed. Het is blijkbaar de gewoonte om voor elke bruiloft in de kennissenkring of familie jezelf geheel in het nieuw te steken. We drinken nog wat in de lounge voordat we gaan eten. Het diner is inclusief, dus we schuiven aan aan de voor ons gedekte tafel. Het menu is zelfs voor ons vertaald in het Nederlands. Zoals gebruikelijk smaakt het eten prima.
In de bar speelt een eenmansband. Hij speelt veel countrynummers maar is niet zo overtuigend. Toch even een dansje gewaagd met één van onze vrouwelijke medepassagiers.

Zaterdag 27 juli 2019

Wat katerig sta ik op. Het wordt een lange reisdag. We vertrekken om half negen. Na drie kwartier hebben we al een koffiestop. We rijden naar Connemara, een gebergte in het westen van Ierland. De natuur onderweg is overweldigend. We gaan een landhuis/abdij bezoeken, gebouwd in de 19e eeuw door een rijke Engelsman Mitchell Henry voor zijn gezin met negen kinderen. Het complex heet “Kylemore Abbey”. Henry is een erg vooruitstrevende man. Alles verandert als zijn dochter overlijdt aan dysenterie in Egypte en ook zijn vrouw later aan de gevolgen hiervan. Henry gaat in rouw terug naar Engeland en het landhuis komt na een lange leegstand in handen van een Benedictijner 1907 Ierland 268nonnenorde, die is gevlucht tijdens de eerste wereldoorlog vanuit Ieper, België. Ze knappen het landhuis op, maken er een abdij en toeristenoord van en restaureren de prachtige tuinen. Het is super goed onderhouden en het landhuis is prachtig gelegen aan een meer. Tegen twee uur vertrekken we weer en gaan op weg naar Galway. Daar aangekomen blijkt het enorm druk in de binnenstad. Er is een arts-festival aan de gang. In de praktijk is het meer een verzameling van marktkraampjes en eettentjes. Het weer is fantastisch: 22 graden en zonnig. We krijgen maar kort de 1907 Ierland 317tijd want we willen vandaag ook nog ‘The Burren’ bezoeken: een karstgebergte met gelaagde stenen van bottenresten. Het lijkt een soort maanlandschap. Er zijn op de wereld maar drie of vier plekken waar dit verschijnsel voorkomt. Tegen kwart voor zeven komen we aan in het Hydro hotel in Lisdoonvarna. Na installatie drinken we een Guinness in de bar en schuiven aan bij het diner. Het is weer erg lekker en ook vandaag inclusief, ofwel vooraf betaald. Het is wel snel geserveerd. We gaan naar een naburig hotel Rasthbaun, waar een bandje optreedt ‘Geolan’, bestaande uit twee jonge meiden en een jongen. Eén van de dame zingt enkel; de andere jonge vrouw zingt en speelt een kleine accordeon. De jongen speelt gitaar en zingt.
Het is erg goed en gezellig en om half twaalf houdt de band op zonder pauzes te hebben ingelast.

Zondag 28 juli 2019

1907 Ierland 368Vandaag vertrekken we ‘s ochtends om half negen na een geserveerd Engels ontbijt. Al met al een leuke ervaring was dit hotel en het vermaak. We vertrekken richting Tralee, maar onderweg bezoeken we kasteel Bunratty, annex openluchtmuseum annex pretpark. Het weer is minder dan de afgelopen dagen. Af en toe valt er een buitje. Maar voordat we bij het park aankomen gaan we één van de belangrijkste toeristische trekpleisters van Ierland bezoeken: The Cliffs of Moher. Deze ruim tweehonderd meter hoge cliffs staan zowat loodrecht op de Atlantische kust en zijn daarmee spectaculair om te zien. Marjanne en ik zijn hier 26 jaar eerder geweest en toen was het ook al toeristisch, maar nog niet zo als nu. Het toenmalige bezoekerscentrum en parkeerplaats en de paden naar de kliffen stelden toen nog niet zoveel voor, maar nu is er een tweeverdiepingen hoog bezoekerscentrum uit de rotsen gehakt met alles erop en eraan, zijn de paden breed en verhard en is er een parkeerplaats zo groot als van een meubelboulevard.
We blijven hier een paar uur en gaan dan door naar Bunratty. Het park is te veel een pretpark en vooral voor gezinnen met kinderen best aantrekkelijk. Het is ook niet voor niets erg druk. Daarna rijden we door naar Tralee, naar het ‘Brandon hotel’. Het is een groot hotel met drie liften en we verblijven op de eerste verdieping. De kamer kent een twee eenpersoonsbedden en is ook wat kleiner dan de eerdere hotels. Verder is alles prima. We eten in het hotel in de bar/lounge. Het theater Siamsa Tíre is de bestemming voor vanavond. We gaan naar een show met folkloristische muziek zang en dans [Turas). Vooral het ritmische tapdansen maakt indruk. Het is een mooie show. Om kwart over tien is de show over. We drinken nog wat in de lounge van het hotel. We raken met een aantal van onze gasten aan de praat en we vertrekken pas rond twaalf uur naar ons bed.

 

1907 Ierland 407

Maandag 29 juli 2019

Ook vandaag vertrekken we om half negen. We gaan de ‘ring of Kerry’ rijden. Delen van deze ring hebben we 26 jaar al gedaan maar deels in een andere volgorde. Het is een mooie route met prachtige uitzichten. Regelmatig stappen we uit om foto’s te maken en om iets te drinken of te eten. We krijgen een excursie, waarbij een schaapsherder met twee Bordercollies demonstreert hoe hij precies schapen een route kan laten afleggen of de kudde kan splitsen. Het weer is wisselend maar over het algemeen prima. Aan het einde van de dag komen we aan in Killarney en gaan daar met een koetsje (10 man en één paard) rijden; deels door get nationale park en deels over de weg. Voor het beest een uitputtend karwei. We komen met het koetsje langs Ross Castle, een half verwoeste burcht die van een afstand er leuker uitziet dan van dichtbij. Na een uurtje zijn we weer terug waar we waren gestart. We stappen weer in de bus op weg naar Tralee, nog zo’n kleine driekwartier rijden.
1907 Ierland 397aAmieke heeft een diner geregeld in een Georgean House. Lekker en prima. Daarna willen sommigen nog verder de stad in, maar wij haken af. Er is inmiddels door één van de reisgenoten een groepsapp aangemaakt, wat handig is en we al eerder hadden moeten doen. Daarmee kun je foto’s en ervaringen snel uitwisselen.

Dinsdag 30 juli 2019

1907 Ierland 448aHet is bewolkt en het regent een beetje. De temperatuur zal vandaag niet veel hoger komen dan 18 graden. Het is een reisdag. Na het ontbijt vertrekken we om negen uur naar -uiteindelijk- Lucan bij Dublin. Onderweg doen we een koffiestop in Adara en lunchen we in Cashel. We eten er een voortreffelijke Irish stew. Daarna gaan we de Cashel Rock op waar nog een ronde toren, een kathedraal ruïne en een kapel op staan. Het regent af en toe en verder is het niet koud. Rond drie uur gaan we richting Dublin, waar we rond kwart over vijf aankomen. We gaan naar de Lucan Country Bar en drinken daar een Guinness. Geen livemuziek hier. Het ‘Lucan Spa hotel’ ligt ruim 8 kilometer voor Dublin en het is eigenlijk onmogelijk om hier vanuit de stad te gaan verkennen ‘s avonds. Na het eten, wat goed smaakt, gaan we nog even de bar van het hotel in, voordat we naar onze kamer gaan.

Woensdag 31 juli 2019

1907 Ierland 500Vandaag gaan we naar Dublin. Eerst maken we met de bus een rondje door het centrum. Voor Dublin begrippen is het nog erg rustig in de stad als we rond half tien het centrum bereiken. We rijden bijna twee uur rond incl. een korte stop in het Phoenix park.
Rond half twaalf komen we bij het bezoekerscentrum van Jameson in Bow street. We waren hier eerder in 2001, maar alles is veranderd. Nu is er aandacht voor de geschiedenis van de familie Jameson, het maakproces van de whiskey en we krijgen een kleine proeverij. Geen uitzicht op pott stills of iets dergelijks. Met behulp van moderne multimedia wordt het proces met de ingrediënten uitgelegd.
1907 Ierland 509Daarna uiteraard de shop, waar we een meer sherry georiënteerde blend kopen die speciaal voor de rondleidingen is gemaakt.
Zoals ik al zei, het is totaal anders dan 18 jaar geleden. Na de proeverij worden we in de stad losgelaten, waar we om half zes weer zullen worden opgehaald. We eten een barlunch in een gezellige pub en gaan vervolgens naar de National Gallery, een mooi voornamelijk schilderijenmuseum, met zowel een Vermeer als een Rembrandt in de collectie. De entreegelden van de grote musea zijn gratis. Daarna gaan we naar de Temple Bar waar we in een pub (Gogartys) met traditionele muziek belanden. Het is ontzettend druk in Dublin. Het wemelt van de toeristen en inwoners en het verkeer is met de trams, bussen, losgeslagen fietsers en al die voetgangers één grote mierenhoop.
Vervolgens gaan we naar de bus om weer naar het hotel in Lucan te gaan. We eten in de bar van het hotel en gaan naar onze kamer.

Donderdag 1 augustus

1907 Ierland 532Ondanks dat het onze vertrekdag is, hebben we toch wat excursies op het programma staan. Met het weer hebben we het getroffen. Dik 20 graden en voornamelijk zonnig. We vertrekken om negen uur voor het laatst van een hotel in Ierland en gaan richting Dublin. Daar bezoeken we de bibliotheek van Trinity college met het ‘Book of Kells’ en de lange gang met 200.000 boeken. Best indrukwekkend maar we hebben het eigenlijk snel gezien. We gaan bij de pub waar we gisteren ook waren in de Nassaustraat JP Mooney koffie drinken en wachten tot vertrek.
1907 Ierland 549aWe reizen naar de Wicklow Mountains om ‘Powerscourt’ te bezoeken. Het is een groot landgoed met een landhuis, dat ooit vervallen was, maar door de familie Slazenger (van de tennisspullen) is opgekocht en totaal verbouwd tot een unieke tuin met landhuis. Men wilde het open gaan stellen voor het publiek in 1974, maar aan de vooravond na een persbijeenkomst ging het landhuis grotendeels in vlammen op als gevolg van een schoorsteenbrand. Daarna is de familie vertrokken maar hebben de kinderen van Slazenger dit initiatief doorgezet. Het gebouw is niet geheel in zijn oude luister hersteld, maar meer voor het huidige doel: toeristen en trouwerijen. Er is zowat een geheel winkelcentrum gebouwd; je kunt er lekker - maar niet goedkoop- eten, en er is zelfs een tuincentrum en onlangs een whiskeydistilleerderij geopend op het landgoed. De tuinen zijn prachtig en gevarieerd en met het decor van de Wicklow Mountains een plaatje.
Om drie uur vertrekken we. In de bus worden Amieke en Morris van harte bedankt voor de zorg en toewijding en krijgen ze de door de groep verzamelde fooi uitgereikt.
We komen iets over vieren aan op de luchthaven en checken in. We drinken nog een laatste getapte Guinness op de luchthaven. Om kwart over negen zijn we op Schiphol. We overnachten nog in het IBIS hotel in Badhoevedorp. Morgen gaan we met de trein en bus weer naar huis.
Al met al een mooie reis, met fantastisch weer en goede reisleiding, waarbij we heel veel gezien hebben van het land.




Reizensite Marjanne & Rinus Krijnen

Dongen

Alle rechten voorbehouden