Klik hier voor het fotoalbum

Het ziet er nog aardig uit vandaag wat het weer betreft als we klaar staan om te vertrekken naar Delft met de trein. We gaan vandaag en morgen deze stad bezoeken en aansluitend nog 3,5 dag naar Amsterdam. Het is een korte vakantie. Sinds twee jaar zijn we eigenlijk niet meer weg geweest. De laatste keer was naar Ierland, exact in dezelfde periode. Eigenlijk is het geen beste timing. De wereld zucht nog steeds onder de pandemie Covid-19 en momenteel verkeert ons land in de slechtst-mogelijke gevarenzone wat besmettingen betreft. Omdat de gevolgen voor ons gezondheidsstelsel beheersbaar blijven gezien de hoge vaccinatiegraad heeft onze demissionaire regering de beperkende regels behoorlijk versoepeld. Je kunt de ziekte maar gehad hebben, zullen ze denken. Ook wij -beiden gevaccineerd- laten de teugels nu wat vieren.

De reis verloopt voorspoedig. Met lijndienst 327 van Arriva naar Breda en via Spoor 7 naar Delft. De Intercity stopt alleen nog in Rotterdam.
We zijn om 2 uur in Delft. Het gehuurde appartement is een paar minuten lopen vanaf het station. Het heeft een naam: Room 1637. Ik weet niet waarnaar het is vernoemd, maar ik vermoed dat het pand uit het jaar 1637 stamt. Het ligt midden in het centrum. Het zijn eigenlijk twee appartementen boven elkaar. Het kent geen receptie, maar wel een digitale sleutel en een sleutelkastje. Niet gewend om met de app te werken, die ik thuis al had geïnstalleerd, staan we voor de deur te klunzen, totdat iemand toevallig naar buiten komt en ons binnen laat. We hebben een vijf pagina dikke handleiding gekregen om de sleutel te bedienen. Uiteindelijk komen we er wel uit. Dat zou toch anders kunnen lijkt me.
We komen binnen en treffen een ruim modern appartement aan van ongeveer 40 m2. Het heeft zeven grote ramen en er valt dus veel licht binnen. Het appartement is onlangs opgeknapt en ziet er erg strak uit. Het heeft een moderne hoekkeuken in de kamer, een inloopdouche en wastafel, een los toilet en een slaapkamer met een uitstekende boxspring. Verder hangen er airco’s en kun je er zelfs wassen en strijken. Er hangt een televisie aan de muur, maar die doet het niet. Dat stond ook in de bevestiging, die we hadden gekregen. Wel liggen er allemaal kastjes en draden, maar ook ik krijg het apparaat niet aan de praat. Als we televisie willen kijken, zullen we dit via smartphone of tablet moeten doen.
Het weer betrekt en er vallen wat lichte buitjes. We zitten tussen allerlei winkelstraatjes met boetiekjes, etenstentjes, cafés en terrassen. Op een semi-overdekt terras drinken we koffie en verkennen vervolgens het centrum van Delft. Het is een oude studentenstad met ruim 100000 inwoners. De binnenstad heeft grachten en oude grachtenpanden en heeft daardoor ook wel iets weg van Amsterdam. Het is zaterdag en het is ouderwets gezellig druk, ondanks de dreigende regen. Er zijn looprichtingen gemarkeerd in verband met de 1,5 meter samenleving, maar ik heb niet de indruk dat er nog serieus naar gekeken wordt. De smalle straten lenen zich ook niet zo om dergelijke maatregelen effectief in te zetten. Het winkelaanbod in de stad is zeer divers.
Na een paar uurtjes wandelen trekken we ons even terug in het appartement. Hoewel het wellicht niet nodig lijkt, hadden we vooraf al een plekje gereserveerd in een restaurant; ’t Postkantoor.
Om 7 uur komen we hier aan in dit voormalige postkantoor. Aan de bouwstijl is de oorspronkelijke bestemming nog wel te herleiden. Opvallend is dat de coronaregels niet in acht worden genomen. Aan ons is niets gevraagd of we wel gezond zijn en als ik niet wist dat we in een pandemie met regels zaten, zou dit mij volledig zijn ontgaan. We krijgen een plekje aan het raam en kijken uit over het overdekte terras. De grote zaak is zowat volgeboekt. De serveersters zijn herkenbaar door uniforme kledij en waarschijnlijk zijn de meeste van hen studenten. We bestellen ieder iets anders. Marjanne heeft als voorgerecht gambakoekjes en ik zalmsalade waarvan de zalm is bereid met Hoisin saus. Het smaakt voortreffelijk. We drinken er een Gruner Veltliner bij, die er prima bij smaakt.
Als hoofdgerecht bestelt Marjanne mosselen op Thaise wijze en ik eendenborst. Ook deze gerechten smaken prima. Na afloop lopen we nog even door de stad en gaan op tijd naar ons appartement. Het is en blijft tot zeker dik na twee uur ’s nachts druk in de stad. Omdat we een aantal ramen een stukje open hebben staan, hoor je het stadsgeroezemoes duidelijk: kerkklokken, bromfietsen, pratende en roepende mensen. Logisch, en aangezien het bij ons thuis ’s nachts het meestal doodstil is, is het even wennen. Met al dit lawaai en mijn slechte conditie slaap ik slecht.

De volgende ochtend word ik wakker met een waterig zonnetje. Gisteren hebben we wat boodschappen gedaan, zodat we in het appartement kunnen ontbijten. De verwachtingen zijn aanvankelijk erg slecht wat het weer betreft -code geel zelfs- maar tot net na de middag is het best zonnig.
We vertrekken te voet naar Royal Delft. Het is een flink stuk wandelen. De zon schijnt volop en de luchtvochtigheid is hoog. Rond één uur ploffen we bij het museum op het terras en drinken er wat fris en nemen ieder een tosti. Daarna gaan we het museum in. Het museum heeft een audiotour. Er zijn ook lockers voor de tassen. Het onderwerp is Delfts Blauw aardewerk van de Porceleyne Fles, de enige overgebleven fabriek die Delfts Blauw produceert. Het is zowel een museum als fabriek en winkel. Het is een leuk museum en afwisselender dan je zou denken. We starten met een filmpje over de historie van het aardewerk. Het is begonnen nadat door de VOC gekaapt Chinees porselein van de Portugezen erg populair bleek in Nederland. Omdat door een burgeroorlog geen porselein kon worden aangevoerd uit China ging men het zelf namaken. Delft werd het centrum van deze industrie. Daarna volgt een presentatie in een andere ruimte over het maakproces van het Delfts Blauw. Henk Schiffmacher, de beroemde tatoeëer maakt ook tattoo’s in tegel en wandbordformaat volgens het procedé van Delfts Blauw. Erg leuk. Het museum heeft een gezellige binnenplaats waar je wat kan eten en drinken. De moeite waard.
Mijn conditie is vandaag niet te best. Ik heb slecht geslapen en ben best vermoeid. Ik heb last van een peesontsteking in beide schouders. Dat betekent dat we geen zwaar programma kunnen afwerken. Gisteren hebben we een restaurantreservering gemaakt bij ‘De Kleine Griek’, recht tegenover ons appartement. Na het bezoek aan Royal Delft lopen we naar de Beestenmarkt, een plein met grote terrassen. We nemen er plaats bij Monastère. Het is druk op het plein. We blijven er best lang zitten. Op een gegeven moment begint het te regenen. Na de forse bui vertrekken we richting ons appartement. Onderweg kopen we op de grote markt nog wat aardewerk.
Het weer knapt weer op. Om 7 uur gaan we naar het restaurant en de zon schijnt alweer. Het is inderdaad een klein restaurant met een boot in de gracht, waarop ook nog een aantal eettafeltjes zijn geplaatst. Het eten smaakt prima. Mijn conditie speelt me parten en ik ben best afgebrand. We gaan weer terug naar ons appartement. Ik probeer de televisie aan de praat te krijgen. De aangesloten Digitenne configuratie werkt niet. Dat stond ook in de bevestiging van het boekingskantoor. Er zit echter een Chromecast aan de TV. Ik krijg de TV aan de praat door te streamen vanaf de iPAD via mijn TV abonnement. We gaan niet te laat naar bed.

Na opnieuw een matige nacht, die qua lawaai wel wat rustiger verliep dan de dag ervoor, ben ik rond kwart voor 8 uit het bed. Het regent flink. We ontbijten, ruimen alles op en vertrekken naar het station. We drinken nog een kop koffie bij Starbucks en vertrekken met de trein via Rotterdam naar Amsterdam. Er bleek een seinstoring te zijn waardoor reizen via Den Haag moeilijk is. Het maakt niet uit. Rond kwart voor één zijn we in Amsterdam. We gaan met de tram naar de Paleisstraat en komen rond 1 uur aan in hotel Krasnapolsky. De koffers worden buiten al van ons overgenomen. Het is niet voor niets een vijf sterren hotel. We krijgen een update; een iets luxere kamer, maar we kunnen er nog niet in.
We hebben afgesproken om twee uur in het Moco Museum waar kunstwerken van Koons, Banksy en Haring tentoon zijn gesteld. Vooraf eten we een hapje op het Museumplein. Het museum, een grote villa, is absoluut ongeschikt voor grootschalig bezoek tijdens de pandemie. Te smalle looproutes, te kleine kamers en veel te druk. De 1,5 meter afstand is hier onmogelijk. De collectie is leuk, maar niet erg groot. De toegangsprijs is aan de forse kant en toegang met een museumkaart is niet mogelijk. Ondanks dat, toch de moeite waard. We keren terug naar de Dam. Bij de ‘Majestic’ nemen we op het terras een cocktail. Het is nog redelijk weer. Het is voornamelijk droog en een lekkere temperatuur. Later vertrekken we naar onze kamer om ons voor te bereiden voor het eten ’s avonds. We eten in Grand cafe Krasnapolsky. Het is een soort eetcafe. Ondanks de ligging is het er niet erg druk. Het eten is op zich prima, maar niet super. Ook de bediening is niet al te sterk. Met tal van excuses werd er een verkeerd gerecht geserveerd. Hier is nog veel te verbeteren. We lopen nog kort de stad in en gaan vervolgens naar onze kamer. We gaan slapen in het heerlijke kingsize bed.

Vandaag schijnt er een waterig zonnetje. We staan op tijd op omdat we om 8:30 gaan ontbijten. We lopen eerst wat verder door in het hotel. Het hotel ondergaat een update. NH Hotels kent diverse merken en is in Spaanse handen. Het hotel behoort nu nog tot de ‘NH Collection’-keten, maar zal in september onderdeel gaan uitmaken van het exclusieve topmerk ‘Anantara’, als eerste Nederlandse hotel. Daarmee zullen de prijzen ook flink gaan stijgen. De ontbijtruimte is indrukwekkend. Een balzaal met een hoog dak met ramen en een staalconstructie uit 1880. Het ontbijt is fantastisch. Er is van alles te krijgen en van goede kwaliteit. De bediening is ook perfect. Na dit ontbijt gaan we nog even terug naar de kamer en vertrekken later naar de tramhalte voor een ritje naar het Museumplein. We bezoeken het Rijksmuseum. We zijn hier al een paar keer eerder geweest, maar het blijft een indrukwekkend museum. Als we aankomen staat er een lange rij voor de ingang. Iedereen heeft zich van tevoren aangemeld. Binnen 20 minuten zijn we binnen. We zien dat Lisa Wiersma van het TV programma “Het geheim van de meester” de Nachtwacht aan het naschilderen is, waarbij ook vooral de gebruikte techniek en verfmiddelen een belangrijke rol spelen. Ben benieuwd wanneer ze klaar is.
We scannen een aantal verdiepingen waar we niet zo vaak zijn geweest. Na 2 uur staan we weer op straat. Er vallen buien. Onderweg pakken we onder een parasol/paraplu de lunch bij lunchrestaurant de Spiegel. We hebben nog geen programma voor de middag. Het ziet er naar uit dat het de hele middag buiig weer wordt. We besluiten het Paleis op de Dam te gaan bezoeken. Tijdens de lunch regelen we een tijdslot en gaan op weg naar De Dam. We zijn mooi op tijd bij het ontvangstpaleis van onze koning. Ik begrijp wel dat de koning hier niet woont. Het is een groot gebouw waar relatief weinig licht binnen komt. Het is fors gedecoreerd, maar ik vind het een vrij somber, donker gebouw. Met een audioguide kun je de vele verhalen van het paleis aanhoren. De Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst en 'Grensverkenners - Koninklijke Prijs 150 jaar zijn twee tentoonstellingen die te zien zijn hier. In mijn ogen passen deze moderne exposities niet zo goed in deze archaïsche omgeving. We gaan even terug naar het hotel om vervolgens de stad in te gaan om een lichte trui voor mij te kopen. De meegebrachte kleding is net iets te zomers. Dat lukt in de Kalverstraat bij WE. Na deze aanschaf lopen we een stuk de stad in richting de Oudezijds voorburgwal. We gaan langs de gracht op een terrasje zitten bij Rock Planet, tussen de coffee- en smartshops. De prijzen van de consumpties zijn hier wel een stuk lager dan een paar honderd meter terug op de Dam. Het weer blijft wisselvallig al is het niet echt koud.
Ondertussen is het weer tijd om te gaan eten. We willen gaan ‘Chinezen’. Schuin tegenover de gracht is een groot Chinees restaurant ‘Oriental City’. Het veertig jaar oude restaurant is een voltreffer. Goed en lekker eten en goede bediening is het recept. Na het prima diner gaan we weer naar het hotel. We gaan op tijd slapen.

Op onze laatste hele dag worden we weer op tijd wakker, omdat we om 8:30 gaan ontbijten. Het is wat drukker in de ontbijtzaal dan gisteren. Vandaag hebben we drie programma-onderdelen gepland, waarvan de eerste om 11:00 uur. We gaan naar het Amsterdams Museum. Het is niet echt ver weg dus we gaan te voet. Het is wisselvallig weer en een fractie kouder dan gisteren. We zijn op tijd bij het museum en bezoeken de tentoonstelling over de geschiedenis van de stad. Men heeft een audioguide, veel audiovisuele presentaties en de trots op de stad straalt van de expositie af. Hoogtepunt is de tentoonstelling van De Gouden Koets, die in een glazen paviljoen op een binnenplaats staat van het voormalige weeshuis. Er wordt van alles over de koets uitgelegd. Het 19e eeuwse vervoermiddel is in vol ornaat te bezichtigen en ziet eruit als nieuw. Voors en tegens over het kolonialisme worden geduid. Al met al is het een leuk museum.
We houden wat tijd over voordat we naar het museum ‘Good for Fashion’ gaan. We besluiten een rondvaart te gaan maken met Reederij P. Kooij. Mijn eerste herinneringen ooit aan Amsterdam gaan ook naar deze rederij aan het Rokin. Ooit zijn we met het gezin en een schoolvriendje hier ook geweest in 1964 of 1965. Er is nog een foto van.
De boot is deels afgesloten vanwege de 1,5 metermaatschappij. Het is dus niet zo druk in de boot. Het is dus zeker niet de eerste keer dat we met een rondvaartboot door de grachten en het IJ en de Amstel varen. Het is altijd wel relaxed. Na afloop gaan we lunchen in brasserie Meuwese recht tegenover de aanlegsteiger van de rondvaartboot. Het eten en de service zijn prima. Voor het eerst ook een controle op naam en telefoonnummer; een formeel moetje tijdens de pandemie. Na de maaltijd vertrekken we naar het museum ‘Good for Fashion’. Dit is ook dichtbij. Het museum heeft duidelijk duurzaamheid en milieu als thema en gaat over stoffen. Er zijn presentaties over stoffen gemaakt uit allerlei plantaardige bronnen. Ook probeert men het besef bij te brengen dat men zuinig moet omgaan met grondstoffen en kleding. De doelgroep is duidelijk: jonge ontwerpers in de modebranche. Eigenlijk niet zo geschikt voor het grote publiek. Het is te technisch en wel erg wereld-verbeterend. De juffrouw bij de entree is vriendelijk en enthousiast.
Na dit bezoek gaan we weer terug naar het hotel. De sleutel blijkt niet te werken. Op een of andere manier is er iets mis gegaan bij het samenvoegen van de twee hotelboekingen die ik heb verricht. We zouden aanvankelijk twee dagen blijven, maar ik heb de termijn met een dag verlengd. Het is zo geregeld aan de balie van de receptie. ’s Avonds gaan we eten bij ‘D’Vijff Vlieghen’ in de Spuistraat. Het is voor ons een bekend restaurant. Toch valt het nu een beetje tegen. De kwaliteit en de geest ontbreken. De kans is heel klein dat we hier nog ooit terug komen. Jammer.
Na het diner gaan we op het terras zitten van The Majestic. We drinken er nog een cocktail en gaan vervolgens naar ons hotel.

29 juli 2021. We staan weer rond 8 uur op en gaan ontbijten. Daarna checken we uit en gaan we op huis aan. Te voet lopen we naar het Centraal Station. We nemen de rechtstreekse trein naar Breda en stappen over op de bus. Het weer is wederom wisselvallig. We zijn net voor half twee thuis.
Het was een leuke stedentrip. We hebben veel gezien en ondanks het wisselvallige weer is het toch veelal droog gebleven als we op pad gingen. Delft is een leuke studentenstad – een soort mini-Amsterdam- en in Amsterdam is altijd wat te beleven.

Er is ook nog een compilatie van een aantal filmpjes die tijdens deze dagen zijn gemaakt.