Bekijk fotoalbum

We vertrekken net na de middag vanuit een half bewolkt en fris Dongen. Assen is best ver weg. Meer dan 220 kilometer als je de kortste weg kiest. De reis verloopt voorspoedig. We rijden wel wat om vanwege het vermijden van een file. Zonder een pauze komen we net voor 3 uur aan in een zonnig Assen. We bellen de eigenaar van het appartement die ons aanwijzingen geeft hoe we binnen kunnen komen. We verblijven in een appartement. Rooftop 52 heet het. Dat wil dus zeggen: 17 steile treden omhoog. Maar dan kom je in een prachtig appartement. Een moderne luxe complete keuken, een modieuze badkamer met zwarte kranen en een ruime inloopdouche en allerlei Rituals verzorgingsproducten, een los toilet en een mooie vierkanten kamer met een comfortabele bank, een moderne TV. Het ontbreekt aan niets. Het is luxueus ingericht en er is bijv. ook koffie en thee en zelfs een paar biertjes in de koelkast zijn aanwezig. Het appartement kent ook nog een tweede verdieping: een open ruimte waar het tweepersoons bed staat en een extra bed voor een eventuele derde persoon. Het gehele appartement is stijlvol en trendy ingericht. Er zijn volop boeken (ook voor kinderen) en informatie over Assen. Er is een goedwerkende WiFi en er hangen opvallende posters aan de muur. Je hoeft de deur niet uit om te gaan eten. Alles is aanwezig. Maar dat doen we wel.
We zijn naar Assen gekomen vanwege de tentoonstelling: Viva La Frida! Het is een tentoonstelling in het Drents museum over de beroemde Mexicaanse kunstenares Frida Kahlo.
Daarnaast zijn we toeristen, die de provinciehoofdstad van Drente bezoeken. Wat is er te doen in de stad? We weten niets van Assen, en aantrekkelijke hoogtepunten kennen we niet. Maar we hebben ook niet veel tijd. We zijn maar 1,5e dag in de stad.
Na aankomst gaan we de stad in. Opvallend is dat de stad erg schoon en rustig is. Veel winkels hebben hun uitstraling en etalages aangepast aan de tentoonstelling van Kahlo. De gebouwen in het centrum zien er netjes uit. Geen viezigheid of graffiti. Veel variatie ook in bouwstijlen. De stad heeft een compact centrum.
We gaan na een korte wandeling café De Koppelpaarden in. Het is nog rustig en nog een beetje vroeg voor de VrijMiBo’s. We drinken een paar biertjes/rosé’s en merken dat het drukker en drukker wordt. De mondkapjesplicht maakt het lastig om rond te lopen. Telkens slaan de brillenglazen aan en het is erg oncomfortabel. We blijven er tot we op weg moeten naar het gereserveerde restaurant ‘Bij Jaap’ een restaurant dat zich Gastrobar noemt. Het is een ruim restaurant met een hoog plafond en het straalt een beetje de jaren 60/70 uit. Het restaurant heeft een goede naam, maar het valt ons een beetje tegen. De gerechten zijn op zich wel smaakvol, maar de opmaak is grof. Het is ook niet allemaal even bijzonder en de bediening is ook niet alles. Bovendien is het behoorlijk prijzig.
Rond half tien vertrekken we. We zitten aan de buitenrand van de Corona pandemie en je mag tot uiterlijk 10 uur in een restaurant zitten. Een beetje teleurgesteld verlaten we het restaurant.
We kijken nog even TV in het appartement en gaan naar bed.

Zaterdag 12 februari 2022

We staan op tijd op, want om 11:15 hebben we afgesproken om in het museum te zijn voor de Frida Kahlo tentoonstelling. Een beetje katerig vertrekken we van ons appartement. We zijn op tijd in het museum. De ingang van het museum is aan de overkant van de weg. De toegang tot het museum gaat via een tunnel onder de weg door waarin ook de museumwinkel is gevestigd. We starten met een filmpje over het leven van Frida.
De kunstenares is een prachtige verschijning, maar heeft ook mannelijke trekjes. Ze weet als geen ander hoe ze moet poseren, zowel voor foto’s als haar eigen doeken. Het zou me ver verschrikkelijk lijken om een relatie met haar te hebben. Ze is niet trouw, zeer eigenzinnig, wellicht vaak wispelturig, communistisch en opstandig, verslavingsgevoelig en ziekelijk. Ondanks dat heeft ze een grote aantrekkingskracht. Ze weet dat goed uit te buiten. In 1954 is ze op 47-jarige leeftijd gestorven.
Haar kunstwerken zijn kleurrijk en het onderwerp is ze vaak zelf. Het zijn surrealistische afbeeldingen, al vond ze zelf dat het realistisch werk is. Ze was twee maal getrouwd geweest met dezelfde man: Diego Rivera, zelf een beroemde muurschilder. Daarnaast had ze vele relaties, waaronder met de Rus Leon Trotzki, een belangrijke vertrouweling van Lenin. Frida was ziekelijk en heeft 28 ziekenhuisopnames meegemaakt en schilderde zelfs werken liggend op een ziekenhuisbed.
Het is een grote tentoonstelling waarbij de muren blauw zijn gemaakt. Kahlo woonde ook in een huig genaamd Casa Azul, waar nu een museum is gevestigd gewijd aan de kunstenares. Naast kunstwerken is er ook aandacht voor haar kleding en kledingkeuzes, Ze droeg corrigerende corsetten vanwege haar rugproblemen. Ook die werden beschilderd en bewerkt.
Het is erg druk in het museum. Het museum is gevestigd in een oud klooster. Iedereen moest vooraf een tijdslot afspreken. Als dit niet was gebeurd was het echt overvol geweest. We eten na de tentoonstelling in het museumrestaurant Pingo. Zowel de gerechten als de bediening is prima. Na de lunch nemen we nog een kijkje in de rest van het museum onder andere bij de tentoonstelling van Kristina Schuldt. De tentoonstelling van Kahlo overtroeft echter zowel qua uitstraling als aantrekkingskracht de rest van de exposities.

Na het bezoek aan het museum lopen we nog even door het centrum, waar het markt is. Het is nog steeds zonnig en fris. We gaan terug naar ons appartement waar we het even rustig aandoen, na de zware avond van gisteren. Marjanne heeft een restaurant voor vanavond uitgezocht: Apricot. Het restaurant ligt tegenover het museum. Om half zeven komen we aan bij het restaurant. Het is gevestigd in een statig pand en klassiek-modern ingericht. De eigenaar is een Armeen. Het wordt een feestje. De gerechten zijn perfect. We nemen een 7 gangen verrassingsmenu. (Er is geen vaste kaart).
Ook de Armeense wijnen zijn erg lekker en passen goed bij de internationaal gemaakte gerechten.
Het is een toprestaurant en bovendien een stuk goedkoper dan we gisteren hebben betaald. Tegen tien uur vertrekken we naar ons appartement.

Net na 12 uur gaan we naar bed.

Zondag 13 februari 2022.

Het is nog steeds fris een zonnig. Na het ontbijt ruimen we het appartement op en vertrekken weer richting Dongen. Na een ongestoorde reis zijn we na 2,5 uur autorijden thuis.
Het was een leuk uitstapje. Assen is een middelgrote keurige stad met een gezellig uitgaanscentrum en een centrum met een gevarieerd aanbod aan winkels. Wie weet tot een volgende keer.